In mei 2019 berichtte ik al over de 0.014% van systemen waar brand uit was gebroken, vooral in-dak-systemen en systemen met verkeerde connectoren. Een paar grepen uit het nieuws sindsdien:
- Verzekeraars passen hun voorwaarden op woonhuisverzekeringen en bedrijfsgebouwen aan; ze keren bij hagelschade niet meer zomaar uit. Sommige nieuwe installaties (op brandbare daken, in zakelijke markt) leiden tot veel hogere verzekeringen. Vooralsnog zie ik geen aanpassingen in opstalverzekeringen (ssst, misschien vergeten ze die). Maar dat kan niet lang meer duren.
- De tweede kamer heeft een motie aangenomen voor een betere kwaliteitsborging.
- Met scope12 komt er één methodiek voor het keuren van pv-installaties. Er komt eenduidigheid in waarop gecontroleerd moet worden. Dat is mooi, maar het zou nog veel mooier zijn als er meer goede inspecteurs zouden zijn. De mij bekende bureaus zijn echter overvol.
Wat nu te doen:
- Gegeven dat de capaciteit van controleurs nog beperkt is, kunnen corporaties beter zichzelf opleiden en/of hun elektramonteur meenemen bij keuringen. Zolang de panelen op-dak, en niet in-dak worden gemaakt, zitten de meeste risico’s rond de bedrading in de woning.
- Sommige corporaties kiezen voor micro-omvormers, geen gelijkstroom naar de woningen toe. Micro-omvormers zijn iets duurder maar geven meer opbrengst en gaan op papier 20 jaar mee. Het grootste probleem is dat áls ze toch binnen 20 jaar stuk gaan, men het dak op moet om ze te vervangen (in plaats van bij een string-omvormer naar zolder).
- Sommige corporaties sluiten in-dak-systemen uit.
- Probeer te voorkomen dat er steeds andere installateurs op het werk zitten. Door te werken met dezelfde installatieteams, langere perioden van doorlopend werk, kan de kwaliteit beter bewaakt worden.
