Hoe kijken we over 45 jaar terug op de keuzes rondom zonne-energie?
Ik word vader. Eind augustus. Bijzonder! En wie weet komt over 45 jaar ons kleinkind ons opzoeken in onze aanleunwoning. Kritisch mannetje zal het wel zijn. “Hé opa, die klimaatverandering en die energiearmoede: Wat hebben jullie daar nou aan gedaan in jullie tijd?”
Opa Maarten verslikt zich in zijn glaasje advocaat. “Ja, eeeeuuuuhhhh, het was ‘n andere tijd. Je had toen nog de euro in plaats van de yen. Auto’s, computers bediende je nog met je vingers, Indonesië lag nog niet onder water. Geothermie, kernfusie, dat was er allemaal nog niet.” Daar neemt hij natuurlijk geen genoegen mee. “Ja, maar jullie WISTEN het toch, die problemen? Wat deden jullie toen?” Oma doet met plezier een schepje op het vuur: “Hé opa, jij zat toch in die business?” Opa: “Ja, ik zat in die business. We deden van alles. We deden wat de woningcorporaties vroegen. Gewoon meedraaien, ja en amen zeggen en je centjes verdienen. Of wacht… Opa heeft toen ook met een paar mensen nagedacht over zonne-energie. Kan je het je voorstellen? Dat was er toen nog amper! Dat was vlak voordat jouw moeder/vader werd geboren.”
Helaas zullen we niet weten wat de reactie over 45 jaar zal zijn:
- “Oh, dus jullie hebben wat aangerommeld met dat lelijke inefficiënte spul. Dat er tien jaar later weer af kwam toen je zongeïntegreerde daken kreeg. Beetje dom opa!’’
- “Wow! Dat is wel snel gegaan toen hè, want in 2020 lag heel Nederland vol met de eerste generatie panelen, en die oude beestjes werkten 25 jaar super!” of
- “Woningcorporaties? Waren die toen niet allang failliet en opgeheven?”
Businesscase zonne-energie Wat ik nu wel weet is dat ik dankbaar ben. Dankbaar dat een groeiende groep mensen iets wil met zonne-energie en elkaar heeft gevonden. Marktpartijen natuurlijk, maar ook huurders, verhuurders, overheden, juristen. Een groep die schreeuwt om vernieuwing, verduurzaming en slimmere oplossingen. Met dank aan het NOS-journaal van 15 maart 2012 hebben we elkaar gevonden, een plan gemaakt. Een plan dat een drive voor vernieuwing combineert met een zuivere businesscase. Het rapport bevat geen spatje wishfull thinking. Natuurlijk zijn er wel onzekerheden maar die zijn ook benoemd. Vernieuwen kan niet op luchtkastelen. Het kan echt, dat geloven we 100%.
Open innovatie En nu gaat dat plan de wereld in. Het nodigt uit om in te stappen en er iets van te vinden. Open innovatie. Het grote wachten is daarmee begonnen. Met twee zekerheden:
- of de corporaties maken hier samen een prachtig project van
- of er is een reden waarom het niet kan, en de adviseur had dat natuurlijk moeten zien.
Spannend! Ongetwijfeld zal een combinatie van geluk om een nieuw leven en slaaptekort die spanning relativeren. Maar deze poging staat. Aan opa zal het niet liggen.
